“I choose my own future. And I have already chosen you to be my future.”

“Good morning, beautiful! Today is a new day! Today is a new life! You are worthy. You are lovely. You are lovable. Someday, someone will love you! Someone will chase after you! Someone will take care of you! Wake up! The world needs you!”
Iyon ang recorded voice ni Lilac na ginawa niyang alarm tone. Ang dahilan: gusto niyang palaging i-remind sa sarili na kailangan na niyang kalimutan ang fifteen-year unrequited love para kay Indigo. Na dapat na siyang mag-move on at hintayin ang tamang lalaking nakalaan para sa kanya. Na huwag na niyang gawing mukhang-tanga ang sarili sa paghabol-habol sa mailap na binata.
Pero ang lahat ng effort na ginawa ni Lilac sa kanyang pagmu-move on ay parang biglang tinangay ng hangin sa napakasimpleng sinabi ni Indigo.
“After your vacation, I might keep an eye on you better. Because I… I want to know how it feels… dating you, Lilac. Kung hahayaan mo ako.”